طبقه بندی تراشه ها

طبقه بندی تراشه ها

آیا یک روش طبقه بندی سیستماتیک برای این همه تراشه وجود دارد؟ در واقع راه های زیادی برای طبقه بندی تراشه ها وجود دارد:

با توجه به روش پردازش سیگنال، می توان آن را به تراشه های آنالوگ و تراشه های دیجیتال تقسیم کرد

سیگنال ها به سیگنال های آنالوگ و سیگنال های دیجیتال تقسیم می شوند و تراشه های دیجیتال برای پردازش سیگنال های دیجیتال مانند CPU ها، مدارهای منطقی و غیره استفاده می شوند. تراشه های آنالوگ برای پردازش سیگنال های آنالوگ مانند تقویت کننده های عملیاتی، تنظیم کننده های خطی، منابع ولتاژ مرجع و غیره استفاده می شوند.

امروزه اکثر تراشه ها دارای قابلیت دیجیتال و آنالوگ هستند و هیچ استاندارد مطلقی برای اینکه یک تراشه متعلق به کدام نوع محصول باشد وجود ندارد. معمولاً بر اساس عملکردهای اصلی تراشه متمایز می شود.

با توجه به سناریوهای کاربردی، می توان آن را به تراشه های درجه هوافضا، تراشه های درجه خودرو، تراشه های درجه صنعتی و تراشه های درجه تجاری تقسیم کرد.

تراشه‌ها را می‌توان در زمینه‌های مختلفی مانند هوافضا، خودروسازی، صنعتی و صنایع مصرفی مورد استفاده قرار داد و به دلیل اینکه این زمینه‌ها الزامات عملکردی متفاوتی برای تراشه‌ها دارند، مانند محدوده دما، دقت و زمان کار مداوم بدون مشکل (طول عمر) دارای تقسیم‌بندی هستند. . مثلا:

تراشه های درجه صنعتی دارای محدوده دمایی وسیع تری نسبت به تراشه های درجه تجاری تجاری هستند، در حالی که تراشه های درجه بندی هوافضا بهترین عملکرد و همچنین گران ترین را دارند.

با توجه به توابع استفاده، می توان آن را به GPU، CPU، FPGA، DSP، ASIC، SoC تقسیم کرد.

فقط به تراشه های لمسی، تراشه های ذخیره سازی، تراشه های بلوتوث اشاره شد. این بر اساس عملکرد استفاده از آن طبقه بندی می شود. همچنین یک ضرب‌المثل رایج در میان شرکت‌ها وجود دارد که «تجارت اصلی ما تراشه‌های CPU/تراشه‌های WIFI است» که از منظر عملکردی نیز تقسیم می‌شود.