تاریخچه توسعه قطعات الکترونیکی

تاریخچه توسعه قطعات الکترونیکی در واقع تاریخ فشرده توسعه الکترونیک است. فناوری الکترونیک یک فناوری جدید است که در پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسعه یافته است. در قرن بیستم به سرعت توسعه یافته و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. به نماد مهم توسعه علم و فناوری مدرن تبدیل شده است.
قطعات الکترونیکی
قطعات الکترونیکی
در سال 1906، مخترع آمریکایی De Forest Lee تریود خلاء (لوله الکترونی) را اختراع کرد. نسل اول محصولات الکترونیکی، لوله های الکترونیکی را به عنوان هسته در نظر گرفتند. در پایان دهه 1940، اولین تریود نیمه هادی در جهان متولد شد. این کوچک، سبک، صرفه جویی در انرژی، عمر طولانی و سایر ویژگی ها است. این به سرعت توسط کشورهای مختلف اعمال شد و در محدوده وسیعی جایگزین لوله الکترونیکی شد. در اواخر دهه 1950، اولین مدار مجتمع در جهان ظاهر شد که بسیاری از قطعات الکترونیکی مانند ترانزیستورها را بر روی یک تراشه سیلیکونی ادغام کرد و محصولات الکترونیکی را کوچک‌تر کرد. مدارهای مجتمع به سرعت از مدارهای مجتمع در مقیاس کوچک به مدارهای مجتمع با مقیاس بزرگ و مدارهای مجتمع بسیار بزرگ توسعه یافته اند، بنابراین محصولات الکترونیکی در جهت بازدهی بالا، مصرف انرژی کم، دقت بالا، پایداری و هوشمندی بالا توسعه یافته اند. از آنجایی که چهار مرحله تجربه شده توسط توسعه رایانه الکترونیکی می تواند به طور کامل ویژگی های چهار مرحله توسعه فناوری الکترونیکی را توضیح دهد، در ادامه ویژگی های چهار مرحله توسعه فناوری الکترونیکی از چهار مرحله توسعه را شرح می دهد. کامپیوتر الکترونیکی