اگر می خواهید کسری تجاری ایالات متحده با چین را به طور موثر کاهش دهید ، به نظر می رسد صنعت الکترونیک بارزترین انتخاب باشد. با در نظر گرفتن عوامل واضح سیاسی و سایر موارد ، صنایعی که بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته اند شامل قطعات خودرو ، لوازم خانگی ، مبلمان ، محصولات الکترونیکی و صنایع بسته بندی و چاپی پشتیبانی کننده این صنایع است.
"نشست ویژه Xi" مشهور در جهان بسته شد و اطلاعاتی که توجه صنعت تولید را به خود جلب کرد اعلام شد. طبق وب سایت کاخ سفید ، ویلبر راس وزیر بازرگانی آمریکا روز جمعه (7 آوریل 2017) "برنامه صد روز" را اعلام کرد ، یعنی چین و ایالات متحده یک نشست 100 روزه درباره تجارت را آغاز می کنند.
گزارش شده است که هدف اصلی "برنامه صد روزه" افزایش صادرات ایالات متحده به چین و کاهش کسری تجارت دوجانبه تا 2.400 میلیارد RMB است. راس همچنین نشان داد که چین به دلیل تأثیر آن بر تورم و عرضه پول ، علاقه خود را به کاهش مازاد تجارت نشان داده است.
در زمینه "برنامه تجارت صد روزه" چین و آمریکا
وی قبل از سفر ترامپ به چین ، به موضوع کسری تجاری چین و آمریکا اشاره کرد که این امر همچنین ممکن است دولت چین را "آماده ترک" کند. با استناد به اطلاعات فاش شده در جلسه توجیهی کاخ سفید ، ممکن است "یک برنامه تجاری 100 روزه" بین چین و ایالات متحده برای کاهش عدم تعادل تجاری بین چین و ایالات متحده وجود داشته باشد. در پایان سال 2016 ، ما احتمال جنگ تجاری چین و ایالات متحده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم ، از جمله وضعیت موجود تجارت چین و آمریکا.
تجارت بین چین و ایالات متحده دارای ویژگی های زیر است:1) مکمل بودن از رقابت بیشتر است. چین در حالی کالاهای مصرفی صنعتی سبک را صادر می کند که محصولات فن آوری و کالاهای سرمایه ای بیشتری وارد می کند. در تجارت بین چین و ایالات متحده درجه ای از مکمل بودن وجود دارد که با آغاز جنگ تجاری ژاپن و ایالات متحده در اوایل دهه 1980 ، این تجارت با تجارت ژاپن و آمریکا حتی بدتر است. بیشتر مسابقات اساساً متفاوت است.
2) کسری تجاری بین چین و ایالات متحده نسبتاً زیاد است ، اما علت اصلی آن عدم تعادل کالاهای سرمایه ای مانند محصولات مکانیکی و الکتریکی است.
ما انتظار داریم که اقدامات احتمالی برنامه تجارت صد روزه شامل موارد زیر باشد:1) چین به ایالات متحده نیاز دارد تا محدودیت های صادرات را کاهش دهد ، به ویژه در زمینه های مرتبط با فناوری پیشرفته.
2) چین واردات محصولات کشاورزی و سایر زمینه های مرتبط از ایالات متحده را گسترش می دهد.
3) چین تعرفه های واردات را در برخی از گروه ها تنظیم می کند تا هزینه واردات را کاهش داده و واردات را تقویت کند.
4) چین و ایالات متحده به طور متقابل زمینه های سرمایه گذاری را باز می کنند ، محدودیت های سرمایه گذاری را کاهش می دهند و غیره. علاوه بر این ، ما همچنین باید بدانیم که عدم تعادل تجاری بین چین و ایالات متحده در یک روز شکل نگرفته است ، و همچنین ارتباط تنگاتنگی با تقسیم کار در اقتصاد جهانی دارد. با "برنامه تجارت صد روزه" نمی توان آن را در مدت زمان کوتاهی تغییر داد.
کلید واژه های برنامه صد روزه: "کاهش مازاد تجارت"
کلمه کلیدی "برنامه صد روزه" کجاست که چین می خواهد "مازاد تجارت را کاهش دهد". پس از مدتها تماشای اقتصاد ، من هرگز نام کشوری را شنیده ام که "در کاهش مازاد تجاری خود" "علاقه" داشته باشد. مازاد تجاری سلسله چینگ پول در جیب انگلیس را بیرون کشید و شیاطین انگلیس را مجبور به حرکت کرد. شکست و پیروزی موضوع دیگری است. حداقل هیچ کشوری مازاد را دوست ندارد اما کسری کسری را ترجیح می دهد. "همین امر در مورد ایالات متحده نیز صادق است.
خوب ، اکنون ما می خواهیم مازاد را کاهش دهیم ، این به معنی کاهش رشد ارز و افزایش هزینه ها است. وضعیت ذخایر ارزی در دو سال گذشته برای رهگذران به خوبی شناخته شده است. نیازی به گفتن نیست که مراجعه به بانک برای مبادله چند اسکناس سبز راحت نیست ، درست است؟ ناگفته نماند که چند شرکت خارجی می خواهند پول ارسال کنند.
اکنون می دانیم که برای حمایت از تولیدات طرف دیگر ، باید چیزهای آمریکایی بیشتری بخریم و کالاهای کمتری را برای شغل خود بفروشیم. با تشبیه ، ذخایر ارزی که قبلاً محدود بوده اند ، محدودتر می شوند. نرخ ارز RMB چطور؟
با فرض ادامه روند کاهش ارزش رنمینبی ، یک معضل پیش خواهد آمد. 100 وارداتی در اصل در 6.9 ضرب می شود. در آینده ، نه تنها 200 واردات انجام می شود بلکه در 7.9 نیز ضرب می شود ، پس چه مقدار از ذخایر ارزی ما می تواند باشد؟
تأثیر بر صنعت تولید چینبنابراین ، همزمان با گسترش لایه به لایه "برنامه صد روزه" ، در شرایطی که چین باید ذخایر خارجی را تضمین کند و از نرخ ارز محافظت کند ، دولت چین راهی جز افزایش نرخ بهره یا افزایش نرخ بهره به صورت مبدل ندارد. با این پیش فرض ، بودجه امسال فقط محدود خواهد بود اما شل نیست ، کنترل ارز فقط محدود خواهد شد اما شل نیست ، و املاک و مستغلات فقط محدود هستند اما شل نیستند. در نتیجه ، مصرف داخلی با یک آزمایش بسیار شدید روبرو خواهد شد و کاهش شدید به یک رویداد با احتمال زیاد تبدیل خواهد شد.
در سال 2016 ، مازاد تجاری چین با ایالات متحده به 347 میلیارد دلار رسیده است ، در حالی که مازاد تجارت کالاها به بیش از 250 میلیارد دلار رسیده است که بزرگترین منبع مازاد است. و از آنجا که این مازاد در سال 2011 از 200 میلیارد دلار فراتر رفت ، همچنان ادامه دارد. اگر قرار باشد کسری تجاری دوجانبه کاهش یابد ، بدیهی است که تأثیر بیشتری در تجارت صادراتی چین خواهد داشت.
از دیدگاه صنایع صادراتی چین ، صنعت اصلی درگیر تولید است. محصولات اصلی شامل محصولات مکانیکی و الکتریکی ، محصولات دیداری و شنیداری ، محصولات متفرقه ، صنایع شیمیایی و محصولات آن ، منسوجات ، محصولات فلزی و غیره است.
اگر می خواهید کسری تجاری ایالات متحده با چین را به طور موثر کاهش دهید ، به نظر می رسد صنعت الکترونیک بارزترین انتخاب باشد. با در نظر گرفتن عوامل واضح سیاسی و سایر موارد ، صنایعی که بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته اند شامل قطعات خودرو ، لوازم خانگی ، مبلمان ، محصولات الکترونیکی و صنایع بسته بندی و چاپی پشتیبانی کننده این صنایع است.
