در سال 1936، پل آیسلر اتریشی برای اولین بار از برد مدار چاپی در رادیو استفاده کرد. در سال 1943، آمریکایی ها بیشتر از این فناوری در رادیوهای نظامی استفاده کردند. در سال 1948، ایالات متحده به طور رسمی تشخیص داد که این اختراع می تواند برای مقاصد تجاری استفاده شود. از اواسط دهه 1950، بردهای مدار چاپی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند.
قبل از ظهور PCB، اتصال بین قطعات الکترونیکی با اتصال مستقیم سیم ها تکمیل می شد. امروزه سیم ها فقط برای کاربردهای تجربی در آزمایشگاه وجود دارند. برد مدار چاپی مطمئناً موقعیت کنترل مطلق را در صنعت الکترونیک به خود اختصاص داده است.
به منظور افزایش مساحت سیم کشی، تخته های چند لایه بیشتر از تخته های سیم کشی یک و دو طرفه استفاده می کنند. یک برد مدار چاپی با یکی دو طرفه به عنوان لایه داخلی، دو یک طرفه به عنوان لایه بیرونی، یا دو تا دو طرفه به عنوان لایه داخلی و دو یک طرفه به عنوان لایه بیرونی، که به طور متناوب از طریق موقعیت یابی به یکدیگر متصل می شوند. سیستم و مواد باند عایق، و گرافیک رسانا با توجه به الزامات طراحی به هم متصل می شوند، به یک برد مدار چاپی چهار لایه و شش لایه تبدیل می شود که به عنوان برد مدار چاپی چند لایه نیز شناخته می شود.
ورقه ورقه روکش مس ماده بستر برای ساخت برد مدار چاپی است. برای پشتیبانی از اجزای مختلف استفاده می شود و می تواند اتصال الکتریکی یا عایق الکتریکی را بین آنها ایجاد کند.
از آغاز قرن بیستم تا پایان دهه 1940، تعداد زیادی رزین، مواد تقویت کننده و بسترهای عایق برای مواد زیرلایه پدیدار شد و این فناوری به طور مقدماتی مورد بررسی قرار گرفته است. همه اینها شرایط لازم را برای ظهور و توسعه مواد بستر معمولی Zui برای برد مدار چاپی - ورقه ورقه با روکش مس ایجاد کرده است. از سوی دیگر، فناوری ساخت PCB با اچ کردن فویل فلزی (تفریق) به عنوان جریان اصلی در ابتدا Zui ایجاد و توسعه یافته است. نقش تعیین کننده ای در تعیین ترکیب ساختاری و شرایط مشخصه لمینت روکش مس ایفا می کند.
در برد مدار چاپی، لمینیت را "لمینیت" نیز می‌گویند که روی ورق داخلی، ورق نیمه پخته و فویل مسی همپوشانی دارد و در دمای بالا به برد چند لایه فشرده می‌شود. به عنوان مثال، یک تخته چهار لایه باید توسط یک ورق داخلی، دو فویل مسی و دو گروه از ورق های نیمه پخته فشرده شود.
فرآیند حفاری PCB چند لایه به طور کلی در یک زمان کامل نمی شود، که به یک مته و دو مته تقسیم می شود.
یک مته نیاز به فرآیند فرورفتگی مسی دارد، یعنی مس در سوراخ آبکاری می شود تا لایه های بالایی و پایینی مانند سوراخ، سوراخ اصلی و غیره به هم متصل شوند.
سوراخ دوم سوراخ شده، سوراخی است که نیازی به فرورفتن مسی ندارد، مانند سوراخ پیچ، سوراخ موقعیت، شیار دفع گرما و ... جیب در این سوراخ ها به مس نیاز ندارد.
فیلم یک نگاتیو آشکار است. سطح PCB با یک لایه مایع حساس به نور پوشانده می شود، پس از 80 درجه آزمایش دما خشک می شود، سپس با فیلم روی برد PCB چسبانده می شود، توسط دستگاه قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرد و فیلم جدا می شود. نمودار مدار بر روی PCB ارائه شده است.
روغن سبز به جوهر پوشانده شده روی فویل مسی روی PCB اشاره دارد. این لایه جوهر می تواند هادی های غیرمنتظره را به جز لنت های اتصال بپوشاند، از اتصال کوتاه جوش جلوگیری کند و طول عمر PCB را در فرآیند استفاده افزایش دهد. به طور کلی به آن جوش مقاومتی یا ضد جوش می گویند. رنگ ها سبز، مشکی، قرمز، آبی، زرد، سفید، مات و غیره هستند. بیشتر PCB ها از جوهر مقاوم در برابر لحیم کاری سبز استفاده می کنند که معمولاً به آن روغن سبز می گویند.
صفحه مادربرد کامپیوتر یک PCB (برد مدار چاپی) است که به طور کلی از برد چهار لایه یا برد شش لایه استفاده می کند. به طور نسبی، برای صرفه جویی در هزینه ها، مین بردهای درجه پایین عمدتاً چهار لایه هستند: لایه سیگنال اصلی، لایه زمین، لایه قدرت و لایه سیگنال ثانویه، در حالی که شش لایه لایه قدرت کمکی و لایه سیگنال متوسط اضافه می کنند. بنابراین، برد اصلی شش لایه PCB دارای توانایی ضد تداخل الکترومغناطیسی قوی تر و برد اصلی پایدارتر است.
