مدار مجتمع چیست؟

مدار مجتمع راهی برای کوچک سازی مدارها (عمدتاً شامل تجهیزات نیمه هادی، همچنین شامل اجزای غیرفعال و غیره) است. با استفاده از یک فرآیند خاص، ترانزیستورها، مقاومت ها، خازن ها، سلف ها و سایر اجزاء و سیم کشی مورد نیاز در یک مدار به هم متصل می شوند، بر روی یک تراشه کوچک یا چند قطعه نیمه هادی کوچک یا زیرلایه های دی الکتریک ساخته می شوند و سپس در یک پوسته محصور می شوند تا به یک ساختار میکرو تبدیل شوند. توابع مدار مورد نیاز؛ تمام اجزا در ساختار یک کل تشکیل داده اند که باعث می شود قطعات الکترونیکی گام بزرگی به سمت کوچک سازی، مصرف انرژی کم، هوشمندی و قابلیت اطمینان بالا بردارند. [1]
این یک دستگاه یا جزء میکرو الکترونیکی است که با حرف "IC" در مدار نشان داده می شود. مخترعان جک کربی (مدار مجتمع مبتنی بر ژرمانیوم (GE)) و رابرت نوث (مدار مجتمع مبتنی بر سیلیکون (SI)) هستند. امروزه بیشتر کاربردها در صنعت نیمه هادی مدارهای مجتمع مبتنی بر سیلیکون است که نوع جدیدی از دستگاه های نیمه هادی است که از اواخر دهه 1950 تا 1960 توسعه یافته است.