طبقه بندی تراشه ها آیا یک روش طبقه بندی سیستماتیک برای این همه تراشه وجود دارد؟ در واقع راه های زیادی برای طبقه بندی تراشه ها وجود دارد
نیمه هادی ها عمدتاً از چهار بخش تشکیل شده اند: مدارهای مجتمع، دستگاه های الکترونیک نوری، دستگاه های گسسته و حسگرها. با این حال، از آنجایی که مدارهای مجتمع 80 درصد از آنها را تشکیل می دهند، افراد عادی مدارهای مجتمع را به عنوان نیمه هادی ها در نظر می گیرند. در مدارهای مجتمع، آنها بیشتر به ریزپردازنده ها، حافظه ها، دستگاه های منطقی و دستگاه های آنالوگ تقسیم می شوند. این جعبه‌های کوچک در واقع همان چیزی هستند که ما معمولاً به آن چیپس می‌گوییم.
تراشه به یک تراشه سیلیکونی حاوی مدارهای مجتمع گفته می شود که اندازه کوچکی دارد و بخشی از تلفن همراه، رایانه یا سایر دستگاه های الکترونیکی است. اگر مهم ترین اندام بدن انسان مغز است، پس تراشه ها «مغز» دستگاه های الکترونیکی هستند. تراشه یک مدار مجتمع است که به عنوان تراشه میکروالکترونیک نیز شناخته می شود، از بسیاری از وسایل الکترونیکی، اجزای مدار، مواد آلی و غیره تشکیل شده است که بر روی یک تراشه سیلیکونی بسته بندی شده اند و یکی از پایه های فناوری الکترونیک مدرن است. به دلیل اندازه کوچک، مصرف انرژی کم، سختی ساخت بالا و قابلیت اطمینان بالا
تراشه به یک تراشه سیلیکونی حاوی مدارهای مجتمع گفته می شود که اندازه کوچکی دارد و بخشی از تلفن همراه، رایانه یا سایر دستگاه های الکترونیکی است. اگر مهم ترین اندام بدن انسان مغز است، پس تراشه ها «مغز» دستگاه های الکترونیکی هستند.
وظیفه اصلی یک تراشه تکمیل محاسبات و وظایف پردازشی است و یک مدار یکپارچه بسته بندی یک مدار بر روی یک قطعه کوچک است.
با توجه به طبقه بندی عملکردی، می توان آن را به چهار نوع، عمدتاً تراشه های حافظه، ریزپردازنده ها، تراشه های استاندارد و سیستم های پیچیده روی تراشه (SoC) تقسیم کرد. با توجه به انواع مدارهای مجتمع می توان آنها را به سه دسته تراشه های دیجیتال، تراشه های آنالوگ و تراشه های هیبریدی تقسیم کرد.
