محصولات

برد انعطاف پذیر سخت ترکیبی از برد انعطاف پذیر و تخته سخت است. این یک برد مداری است که از ترکیب یک لایه زیرین انعطاف پذیر لایه نازک با یک لایه زیرین سفت و سخت و سپس لمینیت آن به یک جزء تشکیل شده است. برد انعطاف پذیر برای جایگزینی مجموعه کابل برای تکمیل اتصال بسیار قابل اعتماد و انتقال نیرو استفاده می شود. سیگنال های الکتریکی. این محصول می تواند برای مدت طولانی در محیط های خشن مانند دمای بالا و پایین، رطوبت بالا، لرزش، اسپری نمک و فشار کم هوا، پایدار و قابل اعتماد کار کند. در حال حاضر، Jonhon Optronic راه‌حل‌های چاپی سخت و انعطاف‌پذیری را برای هوانوردی، هوافضا، کشتی‌ها، سلاح‌ها و سایر زمینه‌ها ارائه کرده است.

برد مدار FPC را می توان با توجه به تعداد لایه های مدار به دو پانل، برد دو طرفه و برد چند لایه تقسیم کرد. تخته چند لایه معمولی معمولا تخته 4 لایه یا تخته 6 لایه است و تخته چند لایه پیچیده می تواند به ده ها لایه برسد.

تصحیح PCB، به عنوان جزئی از محصولات الکترونیکی با دقت بالا، وجود بسیار متداول در زندگی بوده است. با این حال، همه ما می دانیم که طراحی عایق PCB حرفه ای داخلی در مراحل مختلف نیاز به تنظیمات مختلف نقطه ای دارد و از نقاط شبکه بزرگ برای چیدمان دستگاه در مرحله چیدمان استفاده می شود. بیایید نگاهی به مهارت های تنظیم طرح بندی تصحیح PCB بیاندازیم.

طبقه بندی با توجه به تعداد لایه های مدار: به تابلوی منفرد ، دوبل و صفحه چند لایه تقسیم می شود.

برد مدار چاپی (PCB) که با نام برد مدار چاپی نیز شناخته می شود، تامین کننده اتصالات الکتریکی قطعات الکترونیکی است. توسعه آن بیش از 100 سال سابقه دارد. طراحی آن عمدتاً طراحی چیدمان است. مزیت اصلی استفاده از برد مدار این است که تا حد زیادی خطاهای سیم کشی و مونتاژ را کاهش می دهد و سطح اتوماسیون و نرخ کار تولید را بهبود می بخشد. با توجه به تعداد لایه های برد مدار، می توان آن را به تخته های تک برد، دو برد، چهار برد، شش برد و سایر بردهای مدار چند لایه تقسیم کرد.

مواد اشکال زیادی دارند، مانند جامد، مایع، گاز، پلاسما و غیره. ما معمولاً موادی با رسانایی ضعیف مانند زغال سنگ، کریستال مصنوعی، کهربا، سرامیک و غیره را عایق می نامیم. فلزات با رسانایی خوب مانند طلا، نقره، مس، آهن، قلع و آلومینیوم را هادی می نامند. مواد بین هادی و عایق را می توان به سادگی نیمه هادی نامید. در مقایسه با رساناها و عایق ها، کشف مواد نیمه هادی جدیدترین است. تا دهه 1930، زمانی که فناوری تصفیه مواد بهبود یافت، وجود نیمه هادی ها واقعاً توسط جامعه دانشگاهی به رسمیت شناخته شد.